خودتنظیمی ؛ تنظیم احساسات

: این پست در حال تکمیل شدن است :

 

تنظیم عاطفی یا احساسی در کودکان به چه معناست ؟ 

تنظیم عاطفی به معنای توانایی کودکان در شناسایی و مدیریت احساسات آنهاست. مانند هر جنبه از رشد کودک ، تنظیم عاطفی ؛ با ارتباط مراقبت کننده‌ی کودک با او آغاز می شود.مراقبان کودک که بطور مداوم نیازهای کودک را برآورده میکنند ؛ پایه و اساس تنظیم عاطفی سالم را ایجاد میکنند. در اوایل نوزادی و نحستین دوره‌ی رشد؛ کودکان به مراقبان خود نیاز دارند تا در صورت پریشانی آنها را آرام کنند و تسکین دهند. اگر این نیازها به طور مداوم و به موقع برآورده شود ، کودکان با اطرافیان خود احساس اعتماد و امنیت می کنند. آنها همچنین از این تجربیات مثبت برای شروع به یادگیری مدیریت احساسات استفاده می کنند. 

 

کودکان طیف وسیعی از احساسات را تجربه می کنند و بدون تفکر نسبت به آنها واکنش نشان می دهند. این محدوده شامل همه‌ی احساسات؛ از شادی تا ناامیدی و ترس است. در سه سال اول زندگی ، کودکان در حال ساختن پایه و اساس این مهارت هستند. کودکان برای مدیریت احساسات خود ؛ از مراقبان ، بازی و گفتار خصوصی خود استفاده می کنند. کودکان از مراقبان خود می‌آموزند که بین آنچه احساس میکنند و عملی که میخواهند انجام دهند ؛ مکث کنند. درواقع کودکان از مراقبان خود الگو میگیرند. باید به کودکان کمک کنیم تا در موقعیت هایی که احساسات شدیدی را تجربه می کنند ؛ کمی صبر کنند تا فکر کنند ، برنامه ریزی کنند و درنهایت واکنش مناسبی برای برطرف کردن نیازهای خود داشته باشند.

 

تنظیم عاطفی بسیار مهم است زیرا بر نحوه تعامل کودکان با یکدیگر و با بزرگسالان ، ایجاد همدلی ، تسلط بر مهارت های جدید و کار بر روی ناامیدی و درگیری تأثیر می گذارد.

 

تولد تا ۹ ماهگی :

---

کودکان با قراردادن مقرراتی برای خود ؛ در حال توسعه توانایی مدیریت تجربیات عاطفی خود هستند ، زیرا آنها نیاز دارند به گونه‌ای نیازهای خود را به مراقبان اطلاع دهند.

 

شاخص‌ها برای کودکان در این سن عبارتند از :

• نیازهای خود را با صداها و حرکات نشان میدهند.
• قادر به استفاده از نشانه‌ها برای تحریک مراقبان ؛ بعنوان مثال چرخش سر ؛ خیره نگاه کردن و ... در این سن تماس چشمی شروع میشود
• شروع به استفاده از استراتژی های تسکین دهنده خود می کند ، به عنوان مثال ، دست ها را می مکد ، شیئی را می گیرد تا بتواند خود را آرام کند
• شروع به استفاده از صدا میکند ، به عنوان مثال ، گریه کردن ، خندیدن و ...

 

استراتژی های تعامل

• از نظر عاطفی برای کودک در دسترس باشید. متفکرانه به نیازهای آنها پاسخ دهید ، به عنوان مثال کودک را محکم نگه دارید ، به آرامی تکان دهید و او را بغل کنید
• برای رفع نیازهای کودک به علائم و حرکات او پاسخ دهید
• برای جلوگیری از تحریک بیش از حد و ناراحتی ، به نشانه های ظریف کودک توجه کنید
• احساسات خود را در موارد چالش برانگیز تشخیص داده و کنترل کنید ، مثلاً کودکی گریان که آرام نخواهد شد