اگر آدم چند ماه پیش بودم میگفتم "چته بابا دختر. قوی باش. شده که شده ". اما الآن میگم عیب نداره. از دست دادی ؟ پس سوگواری کن. سوگواری کن بخاطر چیزی که دوست داشتی و از دست‌ش دادی. وگرنه بغض میشه میچسبه بیخ گلوت. سنگ میشه میفته جلوی پات. دوباره با سر به زمین میخوری. سوگواری کن و بذار این قضیه حل بشه برات. باهاش روبرو شو. گاهی بهش فکر کن و قوی تر پاشو.
ردپای آبی رو که یادتونه ؟ یکی از کارتون های مورد علاقه‌م بود. ما این روزها داریم ورژن جدیدش (۲۰۱۹) رو میبینیم. دخترها خیلی دوست دارن. امروز "جاش" ؛ شخصیت اصلی کارتون داشت دنبال حروف الفبا میگشت؛ داستان میگفت و کتاب درست میکرد. اصولا تا کارتون تموم میشه دخترها هم دوست دارن همون کارها رو تکرار کنن. پس رفتیم حروف الفبا کار کردیم. نقاشی کشیدیم. کتاب درست کردیم و ...
یادگیری همیشه برام مهم و ارزشمند بوده. خوندن ؛ تمرین کردن ؛ به چالش کشیدن خودم ؛ دنبال راه حل‌های مختلف گشتن و ... به من قدرت میده. مثلا ورزشکاری رو تصور کنید که برای افزایش قدرت بدنی‌ش هر روز باید کلی تمرین کنه تا به نتیجه ی دلخواهش برسه. یادگیری برای من حکم اون تمرین و بدتر حتی ؛ حکم اون مکمل‌های ورزشی رو داره که به ورزشکار زور بازو میده. این روزها مشغول یادگیری مبحث جدیدی هستم که همه‌اش از یک درس ۴ واحدی در دانشگاه شروع شد. اول دوست‌ش داشتم. بعد نسبت بهش حس تنفر پیدا کردم. بعد تر دوباره بهش علاقه‌مند شدم. یک‌جورهایی حس دوست نداشتن‌ش بهم قدرت روبرو شدن باهاش رو داد و فهمیدم دقیقا همونیه که میخوام. درست همونیه که مغزم بهم احتیاج داره و بعد از چند ساعت که باهاش درگیرم مغزم میگه آخیش ! این شد ! علی‌الحساب دارم یادمیگیرم. موضوع گسترده و مهمیه. حساب کن هر روز ؛ هر چیزی که تا این لحظه یاد گرفتم رو دوره میکنم و هربار نکته‌ی جدیدی پیدا میکنم. حالا من کجای این مسیر هستم ؟ در ب بسم الله‌ش !
خیلی سخته بعد از یک مدت که چیزی ننوشتی دوباره بخوای شروع کنی به نوشتن ...
